Εάν η σεξουαλική αγωγή θεωρείται ακόμη και στην εποχή μας μάθημα πολυτελείας ή προαιρετικό, θα ανταπαντούσαμε ότι απλώς αποτελεί μάθημα ζωής και μάλιστα αυστηρά υποχρεωτικό. Το σχολείο δεν είναι απλώς ένας χώρος μάθησης ή μετάδοσης πληροφοριών. Το σχολείο δε διδάσκει, δε νουθετεί, δεν πληροφορεί μόνο αλλά καλείται ταυτόχρονα να δημιουργήσει άτομα υπεύθυνα που θα είναι σε θέση να γνωρίζουν τον εαυτό τους ψυχή τε και σώματι, θα αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους και θα σέβονται τους άλλους παρά τη διαφορετικότητά τους. Στα πλαίσια αυτά περιλαμβάνεται αναντίρρητα και το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής. Το παιδί οφείλει από μικρή ηλικία να γνωρίζει το σώμα του, τις ανάγκες του, το επίπεδο ωριμότητας που διαθέτει ως προς τη σεξουαλικότητά του και αυτό δε γίνεται δια μαγείας, ούτε με μυστικές συμβουλές του πατέρα ή της μητέρας αντιμετωπίζοντας το θέμα του σεξ εκ προοιμίου ως κάτι βρώμικο ή ανήθικο.
Εν αντιθέσει η σεξουαλική αγωγή είναι υποχρέωση κατά κύριο λόγο της πολιτείας. Όπως είναι υποχρέωση του σχολείου να διδάξει μαθηματικά, φυσική, χημεία, νέα ελληνικά. Η σεξουαλική αγωγή πρέπει να διδάσκεται από ειδικούς επιστήμονες και να περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα διδασκαλίας του σχολείου. Για παράδειγμα σε χώρες όπως τη Γερμανία, τη Δανία και τη Φινλανδία το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής συγκαταλέγεται στα υποχρεωτικά μαθήματα του σχολείου από το 1970. Όπως διαπιστώνετε απέχουμε παρασάγγας από την κουλτούρα και τον πολιτισμό των προαναφερόμενων χωρών. Στις χώρες της Κύπρου και της Ελλάδας το σκηνικό αλλάζει. Από τη μια οι αντιρρήσεις από το χώρο της θρησκείας σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, έχουν ως συνέπεια το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής να πραγματοποιείται σποραδικά και πιλοτικά και αυτό μόλις τα τελευταία χρόνια. Με άλλα λόγια δεν αποτελεί κύριο και υποχρεωτικό μάθημα, παρά γίνονται κάποιες αναφορές στα βιβλία της Βιολογίας.
Επιτέλους, ας λάβουμε σοβαρά υπόψη μας ότι οι αμβλώσεις ανέρχονται σε σαράντα χιλιάδες ετησίως στην Ελλάδα που κατέχει και την πρωτιά και γύρω στις δέκα χιλιάδες ετησίως στην Κύπρο, ένα επίσης μεγάλο ποσοστό σε αναλογία με τον πληθυσμό της χώρας. Ύψιστη ανάγκη προβάλλει αλλά και υποχρέωση της πολιτείας να αναλογισθεί τα προαναφερόμενα δεδομένα και να συμπεριλάβει το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στο σχολείο όχι μόνο προς αποφυγήν της δυσάρεστης και ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης σε νεαρή ηλικία αλλά και ως μέσο προφύλαξης από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες καθώς και από το AIDS. Ταυτόχρονα μία τέτοια σημαντική αλλαγή θα συμβάλει καθοριστικά στη διαδικασία αποδοχής της σεξουαλικής ταυτότητας των νέων αλλά και του σεβασμού της σεξουαλικής ταυτότητας κάθε ανθρώπου. Το σχολείο έχει την υποχρέωση να συμβαδίζει με το πνεύμα της εποχής και να μην παραμένει προσκολλημένο σε παρωχημένες αντιλήψεις και απαρχαιωμένα προγράμματα διδασκαλίας.
